ΒΙΒΛΙΟ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ - ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Φίλες, φίλοι,

Σας καλωσορίζουμε στο blog της ομάδας ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ! Για πόσο μπορούμε να περιπλανηθούμε στον κόσμο του στοχασμού και της συνείδησης; Μέχρι πού αποδεχόμαστε το ελεύθερο πέταγμα της σκέψης; Κι όταν γυρίσουμε στο παρόν, στη λογική, στο «πρέπει», δεν θα πούμε ότι ήταν όνειρο, παράκρουση ή μέθη; Αυτό το ταξίδι της σκέψης στη μέθη και στο όνειρο ευελπιστεί να χαρίσει αυτή η ομάδα στον κάθε αναγνώστη. Να του δώσει φτερά για να ξεκινήσει το μαγικό σεργιάνι του σε έναν κόσμο απόλυτα αληθινό αλλά και τόσο ανεξερεύνητο, στον χώρο του βιβλίου που τόσο αγαπάμε. Και μαζί, να το στηρίξουμε με αγάπη, ήθος, ευγενικές προθέσεις, σκέψεις και πράξεις!

Γιούλη Τσακάλου

Τρίτη 18 Απριλίου 2017

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ, Κριτική Αποψη της κας Εύης Αναστασιάδου για το βιβλίο "Το τελευταίο δαχτυλίδι - Σπύρος Πετρουλάκης" Εκδόσεις Μίνωας!


Περισσότερα για το βιβλίο εδώ



ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ ΣΠΥΡΟΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗΣ

Υποκλίνομαι για μια ακόμη φορά στην αμεσότητα της γραφής του Σπύρου Πετρουλάκη και στην μοναδική ικανότητά του να χτίζει χαρακτήρες και καταστάσεις. 

Πήρα στα χέρια μου το τελευταίο δαχτυλίδι και εκείνο τι έκανε νομίζετε? Με πήρε από το χέρι και να με έκανε να αισθανθώ πως είμαι και εγώ ένα κομμάτι από το μέταλλό του από την ιστορία του, πως είμαι ένα κύτταρο που πάλλεται......ίσως το πιο ζωτικό γιατί ένιωθα πως υπάρχω και κινούμαι μέσα σε όλους τους ήρωές του, πως υπάρχω και κινούμαι μέσα στο μυαλό τους, στους πόθους, τα πάθη, τους φόβους, τις τύψεις τους, τις αποφάσεις τους, τα μυστικά και τις αλήθειες τους. Σελίδα τη σελίδα, ακολουθούσα τυφλά τις επιλογές τους, χωρίς να μπορώ να επέμβω, να τους συμβουλέψω,να τους προειδοποιήσω, να τους παρηγορήσω χωρίς να έχω έλεγχο στη σκέψη ή στην μοίρα τους, και αυτές τις επιλογές, σωστές ή λάθος, τις πλήρωσα μαζί τους. 

Ήρωες ολοκληρωμένοι, με χαρακτηριστικά που ζωγραφίζονται στο μυαλό, στην φαντασία και στην ψυχή του αναγνώστη άλλοτε με ζωηρά και άλλοτε με μουντά χρώματα.... σε όλες τις φάσεις.... ήταν όλοι τους εκεί, κοντά μου, δίπλα μου, τους άκουγα, τους ένοιωθα, καρδιοχτυπούσα, έκλαιγα και γελούσα, όπως ακριβώς εκείνοι.... 

Οι περιγραφές τόσο ζωντανές, τόσο δυνατές και ικανές, που με έριξαν, χωρίς πρσπάθεια, μέσα στο σκηνικό του δράματος, στο κέντρο των εξελίξεων.... Σκηνές ζωής γεμάτες ένταση, πάθος αλλά και ευαισθησία.
Το τελευταίο δαχτυλίδι.... αμαρτία και αγάπη, χρέος και αναγνώριση, αίμα και κληρονομιά..... Σε ποιόν ανήκει; Ποιός το διεκδικεί και γιατί δεν το πήρε, αφού γι αυτόν φτιάχτηκε;

Μυστικό που γίνεται αγκάθι και ματώνει, που πρέπει να βγεί στο φως, να μην γίνει δάκρυ, να μην βυθιστεί η λογική στα δαιδαλώδη μονοπάτια της τρέλας, να μείνουν οι τύψεις και τα ψέματα στο πιο σκοτεινό λαγούμι του μυαλού, να χαθούν, να σβήσουν και να έρθει η αλήθεια ολόφωτη και λαμπερή να στεγνώσει τα δάκρυα, να απαλύνει τις φοβίες και τις ενοχές, να καθαρίσει και τις πιο σκοτεινές γωνιές της ψυχής από τη μούχλα.... 

Αγωνία, προδοσία, μίσος, θυμός, λύπηση αλλά και χαρά, έρωτας, αγάπη, ευτυχία, συγκίνηση.... Πολλά και διαφορετικά, αλλά όλα πολύτιμα και μοναδικά, ήταν τα συναισθήματα που με έπνιγαν όσο διάβαζα το βιβλίο, και στο τέλος μαζί με την αλήθεια ήρθε η ικανοποίηση, η λύτρωση και η δικαίωση για όλους. 

Νεκρούς και ζωντανούς... Υπέροχο ταξίδι ζωής, αξιοπρέπειας, αγάπης και συγχώρεσης... Ευχαριστώ κ.Πετρουλάκη

Εύη Ανασταστασιάδου για την ομάδα 
ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου