Συνέντευξη του συγγραφέα κ. Κώστα Ακρίβου στη Γιούλη Τσακάλου, ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ!!

Θεωρώντας κύριε Ακρίβο πως κάθε άνθρωπος μιλά από την δική του σκοπιά για τον εαυτό του, για την παιδική του ζωή και γενικά ό,τι αφορά ,πολλές φορές πολύ διαφορετικά από ό,τι οι άλλοι γνωρίζουν, θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για εσάς, όσα και ό,τι εσείς θέλετε;

- Μια μαθήτρια κάποτε μου είπε μες στην τάξη: “Εσείς κύριε, στα βιβλία που γράφετε, στο βιογραφικό σας θα λέτε απλώς ότι είστε Αυστριακός, Κριός και Γαύρος”. Ήξερε σχεδόν τα πάντα για μένα. Ότι δηλαδή γεννήθηκα και ζω στον Βόλο (όσοι γνωρίζουν από παρατσούκλια ανά την Ελλάδα, ξέρουν ότι Αυστριακούς αποκαλούν εμάς τους Βολιώτες),  γεννήθηκα στις 29 Μαρτίου, αν και η ταυτότητα γράφει 1η Απριλίου, (άρα βέρος Κριός ως προς το ζώδιο) και από τα γεννοφάσκια μου ακόμα προτιμώ τα ερυθρόλευκα ποδοσφαιρικά χρώματα (εξού και το Γαύρος).

Nομίζω πως οι περισσότεροι συγγραφείς αντλούν τα θέματά τους από προσωπικά βιώματα. Κι όσο πιο έντονο το βίωμα τόσο πιο έντονη και η επιθυμία να γράψει κανείς γι’ αυτό. Εσείς είχατε κάποιο θέμα που τριγύριζε στο μυαλό σας και δεν θα ησυχάζατε εάν δεν είχατε διέξοδο την πένα και έτσι γράψατε το πρώτο σας βιβλίο;

  - Το πρώτο μου βιβλίο, Η δοτική του χάους (1993), το έγραψα μόλις τελείωσα την ανάγνωση από το Εκατό χρόνια μοναξιά του Γκ. Γκ. Μάρκες – τέτοια πλάκα είχα πάθει. Έγραφα χωρίς να σκέφτομαι δομή, χαρακτήρες, πλοκή΄ οι λέξεις έρχονταν από μόνες τους στο μυαλό, μετά στο μολύβι, στη συνέχεια στο χαρτί. Ήταν σαν να είχα πάθει αυτό που λέει η Κική Δημουλά: “Είμαι ο υπηρέτης του μάγου λόγου”.

Υπάρχουν Συγγραφείς που μπορούν να γράψουν σε οποιεσδήποτε συνθήκες, άλλοι για να δημιουργήσουν μια ιστορία, θέλουν την πλήρη απομόνωση. Εσείς πως νοιώθετε πιο δημιουργικός;

- Αρκεί και μόνο να σας πω ότι έχω γράψει διήγημα όντας επιτηρητής στις Πανελλαδικές Εξετάσεις – ας ελπίσουμε πως τη συνέντευξη δεν θα τη διαβάσει κάποιος από το Υπουργείο Παιδείας για να μην έχουμε μετά ντράβαλα...

Αλήθεια πόσο επηρεάζει έναν άνθρωπο η επαφή ,η καθημερινή με την Τέχνη, την Λογοτεχνία, την Μουσική πχ στον χαρακτήρα του, στον  τρόπο σκέψης του. Πόσο και σε εσάς;

- Παραφράζω τους στίχους του Ν. Καββαδία και αντικαθιστώ το  “σκουριά” με τη λέξη “τέχνη” : “Η άγια σκουριά που μας γεννά / μας τρέφει, τρέφεται από μας / και μας σκοτώνει”.

Υπάρχουν γύρω μας βιβλία και συγγραφείς. Άλλα βιβλία με περιεχόμενο ιστορικό, άλλα με αισθηματικό, ρομαντικό θα έλεγα και άλλα απλώς που διηγούνται τις εμπειρίες της ζωής τους. Στην εποχή μας τι είδους βιβλίο νομίζετε πως θα μπορούσε να γίνει"ευπώλητο" απο αυτά;

- Προσδοκώ τη μέρα που θα γίνει ευπώλητος ο έλληνας “Μόμπι Ντικ”. Αλλά μάλλον είναι σαν να προσδοκώ ανάστασιν νεκρών...

Άκουσα πως ένα βιβλίο χρειάζεται τον "χρόνο "του να μείνει στο ράφι του βιβλιοπωλείου ώστε ο αναγνώστης να το αγαπήσει και να το "χωνέψει". Ισχύει; και από τι εξαρτάται αν ισχύει;

- Νωρίτερα χρειάζεται να μείνει και να σιτέψει για τα καλά στο συρτάρι του γραφείου ή στην επιφάνεια εργασίας Η/Υ του συγγραφέα. Να φύγουν τα πολλά πολλά υγρά, να καταλαγιάσει ο ναρκισσιστικός ενθουσιασμός και να επικρατήσει η ψυχραιμία της τελικής ανάγνωσης, προτού το χειρόγραφο πάρει τον δρόμο για τον εκδοτικό οίκο.

Στην ζωή όλων μας η τεχνολογία έχει μπει για τα καλά. Τι γνώμη έχετε για τα ηλεκτρονικά βιβλία, συμφωνείτε με την ύπαρξη τους ή είστε λάτρεις του "χαρτιού";

- Δεν μπορώ να απαντήσω, γιατί δεν έχω διαβάσει μέχρι στιγμής ούτε ένα βιβλίο σε οθόνη. Οι νεότερες γενιές ίσως είναι πιο ασκημένες σε μια τέτοιου είδους ανάγνωση, η δική μου γενιά όχι. Αν ωστόσο μπορεί το ηλεκτρονικό βιβλίο να δώσει φιλί ζωής στον χώρο του βιβλίου, τότε ας είναι καλοδεχούμενο.

Τι γνώμη έχετε για τους νέους Συγγραφείς; Δεδομένου πως συνεχώς γράφονται βιβλία και οι εκδοτικοί οίκοι εγώ προσωπικά δεν γνωρίζω με τι κριτήρια τα εκδίδουν;

- Χαίρομαι όταν βλέπω στους πάγκους νέα ονόματα συναδέλφων και ακόμα περισσότερο χαίρομαι όταν, διαβάζοντάς τους, καταλαβαίνεις ότι γράφοντας δεν αποσκοπούν στο να κερδίσουν χρήματα ή φήμη, αλλά η γραφή τους πηγάζει από την πιο γνήσια εσωτερική πηγή που έχει ένα και μόνο όνομα: αγωνία.

Υπάρχουν πράγματα ή και άνθρωποι που σας έχουν στεναχωρήσει στην συγγραφική σας καριέρα και που θα προτιμούσατε να τα είχατε αποφύγει;

- Άλλοι με στενοχώρησαν δικαίως, άλλοι αδίκως. Άλλους στενοχώρησα ή διέψευσα εγώ. Η ζωή όμως είναι πολύ μικρή για να ανταλλάσσουμε λύπες και κακίες. Καλύτερο είναι να ανταλλάσσουμε βιβλία.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τον άνθρωπο Κ. Ακρίβο ;Τι πιστεύετε πως σας προσδιορίζει;

- Άλλος, λοιπόν, ο συγγραφέας Κ. Ακρίβος και άλλος ο άνθρωπος; Ωραία. Τότε να βρούμε μια γέφυρα που να τους ενώνει. Να πούμε η προσπάθεια να κερδηθεί το χαμόγελο;

Σε ένα Συγγραφέα συνηθίζεται να ρωτούν στο τέλος μιας κουβέντας ,τι ετοιμάζει τώρα. Δεν θα ξεφύγω από το πλαίσιο και σας ρωτώ ευθέως τι ετοιμάζετε και σε ποιο στάδιο είναι;

- Από τη Δευτέρα 17 Οκτωβρίου θα είναι στους πάγκους των βιβλιοπωλείων το νέο μου βιβλίο,  με τίτλο ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ. Πρόκειται για ομόκεντρες ιστορίες που είναι εμπνευσμένες από την Οδύσσεια, αλλά τοποθετούνται στα νεότερα ή στα σημερινά χρόνια. Προσπάθησα να δω αν βασικές ιδιότητες και αξίες από την εποχή του Ομήρου (φιλία, πίστη, γενναιότητα, φιλοπατρία, ιδιοτέλεια, μπαμπεσιά, ξενοφοβία...) συνεχίζουν να υπάρχουν μέχρι τις μέρες μας, αν χάθηκαν ή αλλοιώθηκαν. Έτσι λοιπόν διαβάζει  κανείς στο οπισθόφυλλο: Πηνελόπη είναι μια νιόπαντρη γυναίκα που έχασε τον άντρα της στην Κατοχή, Καλυψώ η ερωμένη της διπλανής πόρτας, Τηλέμαχος ένα τσιγγανάκι που νοσταλγεί το σπίτι του κ.ά., κ.ά. 

 περισσότερα για το βιβλίο εδώ

Περισσότερα για το συγγραφέα μας εδώ 

Eυχαριστώ πολύ για την τιμή που κάνατε σε εμένα αλλά και στην ομάδα μας ΒΙΒΛΙΟ- ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ ..................


- Και εγώ σας ευχαριστώ από καρδιάς και εύχομαι να πολλαπλασιάζονται καθημερινά οι αναγνώστες της βιβλιοφιλικής σας στήλης. 

ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

ΓΙΟΥΛΗ ΤΣΑΚΑΛΟΥ